Τα δάκρυα έφεραν βροχή.
Στα πόδια μας η θάλασσα + ένα ποτήρι λευκές κουρτίνες.
Μ’ αγκάλιασες.
Ενώ οι φράουλες παρίσταναν τ’ αστέρια.
«καλοκαίρι», ψιθύρισες…
Και φώναξα, «Που κρύβεσαι?»
Saturday, June 16, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment