Η αγκίδα

Το βράδυ που σκοτώσαν τον Λαμπράκη

γυρνούσα απο ένα ραντεβού.

"Τι έγινε;" ρώτησε κάποιος στο λεοφωρείο.

Κανείς δεν ήξερε. Είδαμε χωροφύλακες

μα δεν διακρίναμε τίποτα τίποτα άλλο.

Πέρασαν τρία χρόνια. Ξανακύλησα

στην ίδια αδιαφορία για τα πολιτικά.

Όμως το βράδυ εκείνο με ενοχλεί

σα μια ανεπαίσθητη αγκίδα που δεν βγαίνει,

άλλοι να πέφτουν για ιδανικά,

άλλοι να οργιάζουν με τα τρίκυκλα,

κι εγώ ανέμελος να τρέχω σε τσαϊρια.

ντίνος χριστιανόπουλος |
ποιήματα, 1949-1970